Roman Kamiński
KAMIŃSKI Roman (19 maja 1918 Warszawa – 8 czerwca 1985 Białystok),
aktor.
Był synem wielkiego polskiego aktora Kazimierza Kamińskiego (zob. t. 1) i Stanisławy z Chrząszczewskich. Wychowywał się i uczył w Warszawie. W czasie II wojny światowej Tajna Rada Teatralna opiekowała się nim wspomagając zasiłkami. Po wojnie mieszkał w Łodzi i w roku szkolnym 1945/46 znalazł się na liście słuchaczy I roku Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej, a potem studiował w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. W 1949 jako student, grał epizody w przedstawieniach Teatru Wojska Polskiego w Łodzi (w Rozbitym dzbanie, Bankiecie, Młodej gwardii). W 1950 występował jako Wasia „Pierożek” w Młodej gwardii, przedstawieniu dyplomowym Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, granym w Teatrze Polskim w Warszawie. Nie ma go jednak wśród absolwentów Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej; prawdopodobnie z powodu choroby studiów nie ukończył. Od 1 września 1955 do 31 grudnia 1957 był zaangażowany na pół etatu jako aktor w Teatrze Narodowym w Warszawie. Zagrał w 1956 w Kordianie oraz w Niewiele brakowało (Uchodźcę), w 1957 w Muchach i w Żywej masce (Pachołka II).
Z powodu poważnej, przewlekłej choroby, musiał zrezygnować z pracy w teatrze. W ostatnich latach życia mieszkał i leczył się w Choroszczy koło Białegostoku.
Bibliografia
Almanach 1984/85; Jasińska: Żywot Kamińskiego; Sława i infamia; Mrozińska: Szkoła; Mrozińska: Trzy sezony; Pam. Teatr. 1995 z. 1–2 s. 128; Życie Warsz. 1985 nr 138; Akt zgonu nr 1313/1985, Arch. USC Białystok; Almanach 1944–59.
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.
Biogram w Almanachu Sceny Polskiej
Roman Kamiński (19 V 1918 Warszawa - 8 VI 1985 Warszawa), aktor. Był słuchaczem warsz. PWST z tymczasową siedzibą w Łodzi. W sez. 1948/49 jako student występował gościnnie w łódź. T. Wojska Polskiego w roli Woźnego ("Rozbity dzban" Kleista), Recenzent IV ("Bankiet" Korcellego), Żołnierz ("Młoda Gwardia" Fadiejewa). Od sez. 1955/56 do 31 XII 57 grał epizody w T. Narodowym w Warszawie, np. jednego z Uchodźców ("Niewiele brakowało" Wildera), Człowieka z tłumu ("Muchy" Sartre'a), Pachołka II ("Żywa maska" Pirandella). Zajmował się też twórczością poetycką. Źródło: Almanach sceny polskiej 1984/1985. Tom XXVI. Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe - Warszawa 1989.
