Osoby

KAMIEŃSKI Jerzy (7 marca 1929 Chotów koło Kojdanowa (Dzierżyńska) na Białorusi – 18 września 1983 Elbląg),

aktor, piosenkarz. 

Był synem Czesława Kamieńskiego, organisty i nauczyciela muzyki, i Jadwigi z Salamanów. W 1935 przyjechał z rodziną do Białegostoku, gdzie uczył się w gimnazjum, a podczas II wojny światowej na tajnych kompletach. Po wojnie wykształcenie uzupełniał w Warszawie; tu w 1947 rozpoczął naukę w liceum ogólnokształcącym i w Średniej Szkole Muzycznej nr 1. Po maturze, którą zdał w 1949, studiował filologię polską, później prawo a także muzykologię, ale żadnych studiów nie ukończył. 

W 1949–51, najpierw w Teatrze Dzieci Warszawy, a potem w Teatrze Nowej Warszawy, statystował i grał epizody, np. Ucznia Żywnego (Opowieść o Chopinie, 1949), Sikorka (O krasnoludkach i sierotce Marysi, 1950). Od października 1951 odbywał dwuletnią zasadniczą służbę wojskową, i w swej jednostce w Olsztynie był aktorem i satyrykiem w Satyrycznym Teatrze Kukieł Gęgorek. W 1953 został przyjęty na Wydział Estradowy Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie; studia ukończył w 1957. 

Od 1 czerwca 1957 zaangażował się do stołecznego Teatru Syrena, w którym grał do końca sezonu 1959/60, Od 1 stycznia 1961 do 31 sierpnia 1964 był na etacie aktora i instruktora w Pałacu Młodzieży w Warszawie. W sezonie 1961/62 występował w warszawskim Teatrze Ludowym. Od 1 stycznia 1964 do 15 grudnia 1969, jako aktor i piosenkarz, współpracował ze Stołecznym Biurem Imprez Estradowych (w 1967 także z Teatrem Ludowym), od 1 października 1968 do 31 stycznia 1971 był piosenkarzem w Zespole Estradowym Wojsk Ochrony Powietrznej Kraju, a od 1 stycznia 1971 do 15 grudnia 1976 wrócił do Stołecznego Biura Imprez Artystycznych i występował wtedy jako iluzjonista i piosenkarz. 

Był dobrze śpiewającym, utalentowanym aktorem estradowym, chętnie angażowanym także przez teatry dramatyczne. W sezonie 1972/73 współpracował z Teatrem Rozmaitości w Warszawie, a w 1973/74 był tu na etacie. Później grał kolejno: w Teatrze im. Siemaszkowej w Rzeszowie (1975/76), Teatrze Płockim w Płocku (1976/77 i 1977/78), Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu (15 marca–31 sierpnia 1979), Teatrze Nowym w Poznaniu (1979/80), Teatrze im. Fredry w Gnieźnie (1980/81) oraz w Teatrze Dramatycznym w Elblągu (1 września 1981–4 maja 1982; 1 września 1982–9 lutego 1983; od 15 marca 1983 do końca życia).

Jego role, to w Warszawie w Teatrze Syrena: Aspirant (Maman do wzięcia, 1957), Pucybut i Jan (Maestro) oraz Dziennikarz (Mąż Fołtasiówny) – 1959; w Teatrze Ludowym: Mateusz Sędziłko (Nowy Don Kiszot, 1961); w Teatrze Rozmaitości: Lokaj (Cień Wojciecha Młynarskiego, 1973). W Rzeszowie zagrał np.: Szpenia (Styczeń, 1975); w Płocku: Wasilija Potopowa (Protokół pewnego zebrania, 1977; rola nagrodzona na XIX Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu), Kapitana okrętu (Wieczór Trzech Króli, 1978); w Wałbrzychu: Majora (Damy i huzary) oraz Kreona i Posłańca (Antygona Jeana Anouilha) – 1979; w Teatrze Nowym w Poznaniu: Nawrockiego (Wierne blizny) i Skierkę (Balladyna) – 1979; w Gnieźnie: Pana Gapomieyskiego (Grzegorz Fafuła, 1980); w Elblągu: Rachmistrza (Bestia i Piękna) i Bobczyńskiego (Rewizor) – 1982 oraz Niedźwiednika (Farfurka królowej Bony, 1983). Wystąpił w filmach Spirala (1978) i Constans (1980). 

Bibliografia

Almanach 1983/84; Rendez-vous z Syreną; Sempoliński: Druga połowa (il.; tu błędnie jako Kamiński); Akta, Pracownia Historii Szkolnictwa Teatr. Akademii Teatr. w Warszawie, T. Dramatyczny Elbląg, ZASP (fot.); Programy i wycinki prasowe, IS PAN; Almanach 1944–59; www.encyklopediateatru.pl 

Ikonografia

Fot. – IS PAN, ITWarszawa, NAC.

Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.

Biogram w Almanachu Sceny Polskiej

Jerzy Kamieński (7 III 1929 Chotów w ZSRR - 18 IX 1983 Elbląg), aktor. Debiutował na scenie T. Nowej Warszawy w sez. 1950/51. W 1957 ukończył wydz. estradowy warsz. PWST i został zaangażowany do T. Syrena w Warszawie, gdzie występował do końca sez. 1959/60. W l. sześćdziesiątych prawdopodobnie pracował w zespołach estradowych, w l. 1973-75 był aktorem T. Rozmaitości w Warszawie, w sez. 1975/76 T. im. Siemaszkowej w Rzeszowie, w l. 1976-78 T. Płockiego, od 15 III 79 T. Dramatycznego w Wałbrzychu, w sez. 1979/80 T. Nowego w Poznaniu, w sez. 1980/81 T. im. Fredry w Gnieźnie, w l. 1931-83 T. Dramatycznego w Elblągu. Grał takie role, jak Szpenio ("Styczeń" Radiczkowa), Poldek ("Zajmij się Amelią" Feydeau), Potapow ("Protokół pewnego zebrania" Gelmana), Kapitan Okrętu ("Wieczór Trzech Króli" Shakespeare'a), Posłaniec ("Antygona" Anouilha), Skierka ("Balladyna" Słowackiego), Bobczyński ("Rewizor" Gogola). Almanach Sceny Polskiej 1983/84. Tom XXV. Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe - Warszawa 1987.