„Musicabaret” [Wiadomo, że w kabarecie śmiejemy się z samych siebie...]
Wiadomo, że w kabarecie śmiejemy się z samych siebie. Warto zapytać jednak do jakiej wspólnej zasady odwołują się autorzy, wykonawcy i widzowie? Używając modnego — kabaretowego zresztą — zwrotu: z jakich to pozycji śmiejemy się słysząc ten czy inny żart? Wydaje się, że w kabarecie Jana Pietrzaka tym mianownikiem wspólnym dla autora i widowni jest szacunek dla zdrowego rozsądku, dla kilku podstawowych wartości, a także poczucie wspólnoty z ludźmi, którzy w zwyczajnych ubraniach, z klejącymi się od snu oczami, co rano wyruszają w Polskę, w tramwaju czy autobusie wiozącym do pracy rozpoczynając codzienną odyseję.
Pietrzak nie tylko jest autorem; pisze, lecz i reżyseruje, gra na scenie, a nawet komponuje. Są to odmienne wariacje na ten sam temat: Pietrzak chce zabierać głos w niekończącej się dyskusji o nas samych jako zbiorowości i chce być wyraźnie słyszany.
Przed kilkoma lary Pietrzak pierwszy wyruszył ze swego kabaretu „Pod Egidą” w podróż po scenach teatralnych. Jako autor i reżyser przenosił do zawodowego teatru teksty i spektakle nobilitując swój kabaret i tworząc jego nowe wersje. Najnowszą z nich — Musicabaret — przeznaczoną dla Teatru Muzycznego w Gdyni, rozbudował jako widowisko. Po raz pierwszy współpracuje tu z Pietrzakiem znany choreograf Stefan Wenta.
Na scenie gdyńskiego teatru kabaret nie jest nowością. W 1969 roku Jan Bołgaty wystawił tu swój Dryf, w rok później kabaretowe widowisko Coś z życia realizował jako autor i reżyser Jacek Korczakowski. W przedstawieniach Musicabaretu wystąpią najpopularniejsi aktorzy Teatru Muzycznego w Gdyni, a wśród nich, także ci, którzy brali udział w obu poprzednich kabaretach: Józef Korzeniowski (w Musicabarecie występować będzie na zmianę z Janem Pietrzakiem) oraz J. Wodzyński.
